زورگیری و آدم ربایی به خاطر پول بنزین - اکسپرس بلاگ

به گزارش گروه حوادث خبرنگاران از ایران، 11 اسفند سال 93 مأموران پلیس در جریان مجروح شدن پسر 19 ساله ای از سوی سرنشینان یک پراید قرار گرفتند.

پسر دانشجو که با ضربات متعدد چاقو بشدت زخمی شده بود در تحقیقات گفت: در حال رفتن به خانه بودم که در محدوده تهرانپارس سوار بر خودروی پرایدی با دو سرنشین شدم. من قصد رفتن به حکیمیه را داشتم، اما در میان راه ناگهان راننده تغییر جهت داد. خواستم اعتراض کنم که با چاقو تهدیدم کردند. آن ها از من پول خواستند، ولی چون پولی همراهم نبود مرا مجبور کردند که با پدرم تماس بگیرم و از او بخواهم برایم پول واریز کند. وقتی مقاومت کردم با چاقو به جانم افتادند و من که خود را در یک قدمی مرگ می دیدم مجبور به تسلیم شدم. به ناچار با پدرم تماس گرفتم و او هم یک و نیم میلیون تومان به حسابم واریز کرد. زورگیران همان طور که من در خودروشان محبوس بودم در شهر پرسه می زدند و با کارت بانکی ام خرید می کردند، بعد هم گوشی تلفن همراهم را نیز به سرقت برده و مرا زخمی کنار خیابان رها کردند که عابری متوجهم شد و به بیمارستان منتقل شدم.

با شکایت پسر جوان تحقیقات برای دستگیری پراید سواران شروع شد. مأموران به بازبینی دوربین های مداربسته اطراف محل ربودن پسر جوان پرداختند، اما از آنجایی که شماره پلاک مخدوش شده بود پیروز نشدند رد و سرنخی از آن ها به دست آورند. تحقیقات برای دستگیری متهمان ادامه داشت تا اینکه 6 سال پس از این زورگیری خشن، تلفن همراه شاکی فعال شد و تیم تحقیق بلافاصله وارد عمل شده و فردی را که از تلفن همراه شاکی استفاده نموده بود بازداشت کردند. مرد جوان، اما مدعی شد که از سرقتی بودن گوشی تلفن همراه بی اطلاع بوده و گوشی را از یکی از بچه محل هایش به نام میلاد خریداری نموده است.

متهمی در زندان

با این احتمال که میلاد عامل زورگیری و آدم ربایی 6 سال قبل بوده کارآگاهان پلیس وارد عمل شده و در آنالیز ها تعیین شد که پسر جوان به اتهام سرقت لوازم داخل خودرو در زندان به سر می برد.

بدین ترتیب به دستور بازپرس شعبه دهم دادسرای امور جنایی تهران، میلاد از زندان به دادسرا منتقل شد و در تحقیقات به جرم خود با همدستی یکی از بچه محل هایشان اعتراف کرد. به دنبال اعترافات میلاد، همدستش نیز بازداشت شد و به زورگیری اعتراف کرد. به دستور بازپرس رحیم دشتبان دو متهم برای تحقیقات به اداره آگاهی منتقل شدند. میلاد درباره سرقت گفت: آن زمان جوان و بیکار و بی پول بودیم، حتی پول بنزین خودرو نداشتیم، از همه بدترگرسنه بودیم به همین خاطر سرقت کردیم. وقتی این پسر را سوار کردیم از حرف هایش متوجه شدیم که پولدار است به همین خاطر با تهدید چاقو مجبورش کردیم از پدرش پول بگیرد و، چون زخمی شده بود و می ترسیدیم بلایی سرش آمده باشد نزدیک یک بیمارستان او را رها کردیم. آن روز گوشی موبایلش را هم سرقت نموده بودیم، اما در این مدت استفاده نکردیم تا اینکه چند ماه قبل آن را به دوستم فروختم، اما همان گوشی باعث گرفتاری ما شد.