در ماه های گرم با تنش آب شرب روبرو می شویم

به گزارش اکسپرس بلاگ، مرکز پژوهش های مجلس اعلام نمود: با توجه به اینکه پروژه های پایداری و ارتقای کیفی آب شرب شهر ها از 1397 شروع شده است، مدیریت مطلوب تر این برنامه ها می توانست چالش های موجود در این زمینه را کمتر کند.

به گزارش گروه سیاسی خبرنگاران، معاونت مطالعات زیربنایی مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی طی گزارشی به آنالیز شرایط تنش آب شرب در کشور در امسال پرداخت.

در این گزارش آمده: با توجه به شرایط کاهش بارندگی ها در سال آبی 1400-1399 و بعلاوه افزایش دمای هوا، پیش بینی می گردد که در ماه های گرم سال 1400 شهر های متعددی از کشور با تنش آب شرب روبرو باشند و از این منظر دچار مشکل شوند، همچون آنچه در سال آبی 1397-1396 در بعضی از شهر های کشور رخ داد و در مواردی این تنش ها به مناقشات اجتماعی هم تبدیل شدند.

در ادامه این گزارش تصریح شده: در تابستان 1397 از کل جمعیت شهری 6/61 میلیون نفری کشور حدود 5/34 میلیون نفر آن (معادل 56 درصد) تحت تنش آب شرب قرار گرفتند. در سال آبی جاری (1399-1400) تا به امروز درکل کشور نسبت به میانه درازمدت 52 ساله، 36 درصد کاهش بارندگی وجود دارد که از این میان بیشترین کاهش مربوطه به حوضه های آبریز مرزی شرق و قره قوم و بعلاوه کمترین کاهش هم مربوط به حوضه های آبریز دریاچه ارومیه و دریای خزر است.

در بخش دیگری از این گزارش بیان شده: بدین ترتیب وقوع تنش آب شرب در منطقه ها مختلف کشور محتمل به نظر می رسد. با توجه به اینکه پروژه های پایداری و ارتقای کیفی آب شرب شهر های مختلف کشور از سال 1397 شروع شده است، مدیریت مطلوب تر این برنامه ها می توانست چالش های موجود در این زمینه را کمتر کند، به خصوص در منطقه ها گرمسیری که عموماً با مسائل آب شرب روبرو هستند مانند استان خوزستان، چنانچه در خصوص این پروژه ها اولویت بندی بهتری انجام می شد، قطعاً اجرای پروژه های مربوط به استانی مانند خوزستان در اولویت قرار می گرفت.

نویسندگان این گزارش تاکید کردند: برای مقابله با تنش آب شرب در کشور متولیان بخش آب شرب باید راه چاره های موضوعه را از هم اکنون در دستور کار قرار دهند و برنامه ریزی های لازم را انجام دهند. راه چاره های مقابله با تنش آب شرب به دو دسته راه چاره های کوتاه مدت و بلندمدت تقسیم می شوند. بعضی از راه چاره های کوتاه مدت که عمدتاً بر مدیریت عرضه پایدار هستند، عبارتند از: افزایش تأمین و فراوری آب، طرح های ارتقای کیفی، افزایش توان ذخیره سازی آب، تقویت خرید تضمینی، پایداری خدمات در شرایط اضطرار، توجه به فرایند آبرسانی تا بازچرخانی و استفاده مجدد و تنوع بخشی اعتباری. در کنار این راه چارهها، راه چاره های بلندمدت که عمدتاً مبتنی بر مدیریت تقاضا هستند، عبارتند از: ارتقای بهره وری، کاهش آب به حساب نیامده، اقدامات کاهش مصرف، فرهنگ سازی و تصحیح الگوی مصرف و اصلاح تعرفه ها.