رازهای جاده هراز؛ بهشت آبگرم ها و دشت های کارت پستالی!
به گزارش اکسپرس بلاگ، بعد از جاده چالوس، هراز مهمترین جاده تهران-مازندران به شمار میرود و راه رسیدن ما را به شمال کشور کوتاه تر می نماید. در حقیقت این جاده کوتاهترین راستا بین تهران و آمل است و همین هم شاید یکی از دلایل پررفت و آمد بودنش باشد.

یک جاده و این همه تاریخ!
جاده ای که امروزه به هراز معروف است، در سال 1342 به بهره برداری رسیده و کار ساختنش هم 23 سال طول کشیده. این جاده که به جاده 77 هم معروف است از دره رود هراز می گذرد، از حد فاصل دو شهر بومهن و رودهن از جاده فیروزکوه منشعب می گردد و بعد از گذشتن از بالای دره مشاء، آبعلی، گردنه امامزاده هاشم، پلور، آب اسک، رینه و لاریجان را پشت سر می گذارد و در نهایت به شهر آمل متصل می گردد.
اسنادی وجود دارد که نشان می دهد راستا هراز از زمان ساسانیان به نام یک جاده مستقل مورد استفاده قرار می گرفت. بسیاری از ما از وجود قلعه های تاریخی که در این راستا واقع شده است، بی خبریم؛ به طور مثال در کناره رودخانه هراز آثار تاریخی یافت شده که حکایت از تردد مردم در زمان اشکانیان و هخامنشیان از راستا هراز برای مسافرت به شهرهای شمالی دارد.
تماشای های هراز
جاده هراز، جاده ای نیست که فقط ما را به شمال برساند و اگر حوصله و وقتش را داشته باشی می توانی در این جاده چند ساعتی را کنار یکی از تماشای هایش وقت بگذرانی. شاید فکرش را هم نکنید اما یکی از هیجان انگیزترین بخش های سفر به شمال، می تواند عبور از تونل ها باشد! جاده هراز دارای 15 تونل است و طولانی ترین تونل در راستا هراز، تونل وانا با طول 1540 متر است. بوق زدن، جیغ کشیدن و روشن و خاموش کردن چراغ های ماشین را همه ما به خاطر می آوریم و شاید جزو خاطره انگیزترین بخش سفرمان به شمال کشور باشد.
دریاچه های تار و هویر
یکی از نخستین تماشای های جاده هراز از سمت تهران، دریاچه های هویر و تار هستند. دریاچه تار در پرآب ترین فصل، حدود یک هزار و 200 و هویر حدود 900 متر درازا و 150 متر پهنا دارد. بزرگی و پرآبی دریاچه ها باعث شده تا در فصول مختلف سال مردم برای تفریحاتی مثل قایق سواری، ماهیگیری و شنا به اینجا سفر نمایند.
روستای نوا
روستای ییلاقی و مرتفع دو هزار و 400 متری نوا به خاطر داشتن چشمه های فراوان و پرآب به چهارصد چشمه هم معروف است. تماشا ساختمان های قدیمی روستا و ایوان ها و پنجره های زیبایشان که هنوز برخی هایشان پابرجا هستند هم خالی از لطف نیست. قله چهار هزار متری پاشوره هم از تماشای های خوب روستا است که احتمالا نامش به خاطر نوع سنگ های خاص آن است که به سنگ پا معروف هستند.
دشت لار
از معروف ترین و البته زیباترین جاذبه های جاده هراز لار است. برای رسیدن به دشت باید به روستای پلور برسید. در آنجا تابلویی شما را به سمت تاسیسات سد لار در سمت چپ جاده راهنمایی می نماید. در خاطرتان بماند که این دشت اوایل خرداد با پوششی از گل های سرخ شقایق پر می گردد.
جنگل الیمستان
جنگل الیمستان، جنگل بکری ست که در کیلومتر 20 جاده هراز به آن می رسید. الیما نام گیاهی ست شبیه پیازچه که در کنار جوی آب می روید و به صورت خوراکی در خورشت از آن استفاده می گردد و فصل روییدنش اردیبهشت است. راستا رسیدن به این جنگل پرپیچ و خم است و دشت های پرگل و خود جنگل که مهی بیشتر وقت ها آن را فرا گرفته، از جاذبه های الیمستان به شمار میرود.
پلور
پلور یکی از روستاهای آمل مازندران است که در 80 کیلومتری تهران قرار گرفته و آب معدنی اش خیلی معروف است. پلور، هم خودش تماشای ست و هم طبیعت اطرافش. مثل دره زمان. این دره، تنگه ایست که رودخانه باصفایی از بینش می گذرد.
آبشار شاهاندشت
65 کیلومتری آمل به علت وجود آبشار شاهاندشت، مقصد خیلی هاست. این آبشار با ارتفاع 50 متری اش مشرف به روستای ییلاقی به همین نام است که تماشا آن از نزدیک هوش از سرتان می برد. از داخل روستای شاهاندشت تا آبشار حدود نیم ساعت پیاده روی دارید که همراه با منظره ها بکر تجربه ای فراموش نشدنی است. به جز آبشار تماشای طبیعت روستا و خانه های روستایی و سنتی هم خالی از لطف نیست.
غار گل زرد
دشت و غار گل زرد در منطقه پلور واقع شده است و مراتع شمالی اش به روستای منظریه می رسد. در داخل غار چندین حوضچه آب سرد وجود دارد که عمق برخی هایشان به 4 متر می رسد و دشت هم در بهار از گل های زرد فرش می گردد.
روستای فیلبند
این روستای زیبا و سرسبز که به علت مرتفع بودن به بام شرقی مازندران معروف است، بیشتر سال پوشیده از برف است و در بقیه مواقع هم ابری و بارانی است. چون روستا در نزدیکی جاده هراز است و جاده آسفالته دارد، به راحتی می توانید به آن برسید. برای اقامت، هم می توانید چادر بزنید و هم در خانه های اجاره ای روستاییان بمانید.
آبگرم لاریجان
یکی از آبگرم های معروف جاده هراز، آبگرم لاریجان است. آبگرمی که گفته می گردد آب آهن دارش برای تسکین دردهای تنفسی، مفصلی و گوارشی مفید است. فقط حواس تان باشد که آب این آبگرم بسیار گرم است و حدود 65 درجه دما دارد.
آبگرم لاویج
آبگرم لاویج هم از آبگرم های معروف این جاده است، البته در آن سوی جاده و نزدیک ساحل خزر. گفته می گردد آب گوگرددار این آبگرم برای تسکین مسائل پوستی و مفصلی مفید است. برای اقامت می توانید از مسافرخانه ها و سوییت های اطراف آبگرم بهره ببرید یا از اهالی، خانه اجاره کنید.
منبع: ایرنا زندگی