دنیای تغییرناپذیر اصغر آقایی!
به گزارش اکسپرس بلاگ، زمانی که دستم به پیشخوان مغازه اش نمی رسید تا زمانی که قد کشیدم و رخ در رخ اصغر آقای بقال ایستادم، تنها چیزی که در قاب نگاهم تغییر کرده بود، چین و چروک و سپیدی موها و قد خمیده اش بود. مغازه اصغر بقال برای من حکم بنای تاریخی ثبت شده را داشت که گویی نباید هیچ گاه تغییر می کرد. تنگ های بزرگ شیشه ای ترشی آن ته و قفسه هایی که پر بود از شامپو زرد تخم مرغی تا چیپس، پفک ، نمک، آدامس خرسی و … وزنه های سنگین و سبک کنار ترازو آهنی سبز رنگ.
با گذشت زمان هرچه دنیا پیرامون و محیط بیرونی مغازه تغییر می کرد، داخل مغازه ایستاتر بود.
اصغر آقا نمای ثابت و ترسناک زندگی ام بود که حتی پس از مرگش و کوبیدن مغازه و جایگزینی ساختمانی نوساز، همچنان در ذهنم دست نخورده باقی مانده است. ترس از اینکه من نیز به نمای ثابت زندگی دیگرانی تبدیل شوم، وجودم را می لرزاند.
به دور و برتان نگاه کنید، چند آدم یا کسب و کار را می شناسید که سال های سال به همین شکل باقی مانده اند؛ نه بزرگ می شوند نه کوچک و نه تغییری می کنند، همیشه مثل قبل؛ خودشان، حرف هایشان، توییت هایشان، برنامه ها و کسب و کارشان…، ثباتی هولناک.
گویی بعضی آدم ها اقدام به راه اندازی کسب و کاری می کنند و این کسب و کار به مرور تبدیل به زندان آنها می شود؛ زندانی که به آن عادت می کنند و هرگونه تغییر را پس می زنند و اگر کسی هم تغییر کند، منطق اقتصاد، سود و ترقی را فراموش می کنند. آن فرد را متهم به اتهام هایی چون زیادخواهی، کلاه و نمد و … خیانت به اصولی ثابت و منقرض شده می کنند. خود کسب و کار به مرور در ذهنشان تبدیل به فضیلتی موهوم می شود. فلانی تا دیروز همین جا بود اما حالا فکر می کنه برای خودش … شده، اون زمانی که ما به سیب زمینی، سیب زمینی می گفتیم، این می گفت دیب دمنی اما حالا … وقتی از نظر کسب و کار و میزان رشد، فاصله ها زیاد می شود، آنکه جا می ماند، دچار توهم فضیلت خواهی شده و دیگران را متهم به انواع اتهام ها می کند.
آدم ها در زندگی و کسب و کار دو دسته اند؛ عده ای بسان بازیگران سینما و تئاتر به دنبال نقش هایی متفاوت هستند، نقشی پرچالش، پیچیده و جدید که تکرار تجربه قبل شان نباشد و دیگرانی هم به دنبال نقش های بی دردسری هستند که همیشه خوب بازی می کنند و به آن شناخته شده و عادت دارند.
دسته اول به دنبال نقش آفرینی و تاثیرگذاری های متعدد و متنوع هستند موجیم که آسود گی ما عدم ماست و دسته دوم سکونشان بسان ماده مخدر آرامشان می کند. اگرچه نقش آفرینی با یک جا نشینی در تضاد و تغییر مساوی است با رنج ، سختی و پذیرش ریسک بیشتر، اما لذت تغییر وصف ناپذیر است.
باید تصمیم بگیریم؛ زندگی روی عرشه کشتی پر خطر و تجربه لذت سفر کارآفرینانه و کشف دنیا های جدید، نقش آفرینی و تاثیر گذاری بیشتر و متفاوت با پذیرش مخاطرات و ریسک ها یا انتخاب یک جا نشینی در ساحل جزیره ای آرام
منبع: مجله شنبهگروه ساختمانی آبان: مجری بازسازی ساختمان و تعمیرات جزئی و کلی و طراحی ویلا و فضای سبز و روف گاردن، طراحی الاچیق، فروش درب های ضد سرقت میباشد.