مریخ نورد ناسا در بیابان های زمین آزمایش شد - اکسپرس بلاگ

محققان ناسا در حال آزمایش مریخ نورد جدید خود موسوم به استقامت(Perseverance) در زمین های خشک زمین که حالتی شبیه به خاک مریخ دارند، هستند.

هدف این آزمایشات که توسط بونی تیس اخترشناس دانشگاه نیو ساوث ولز(UNSW) انجام می گردد، این است که یک مبنای اولیه برای مقایسه با داده های برگشتی از سیاره سرخ فراهم کند.

هنگامی که مریخ نورد استقامت در تاریخ 18 فوریه 2021 (30 بهمن 1399) روی مریخ فرود بیاید، اولین مجموعه آزمایش ها را برای کشف حیات بیگانه در یک سیاره پس از مأموریت های وایکینگ در دهه 1970 انجام می دهد. تا به امروز مأموریت های پس از مأموریت های وایکینگ به دنبال شواهدی بودند مبنی بر این که حیات می تواند در زمان حال یا گذشته در مریخ وجود داشته باشد، اما استقامت به دنبال نشانگرهای زیستی در نمونه های سنگ سیاره سرخ خواهد بود. یعنی مولکول های آلی که می توانند توسط میکروارگانیسم ها(ریزاندامگان) فراوری شوند.

با این حال، داده های جمع آوری شده توسط استقامت اگر قابل اطمینان نباشد، قابل استفاده نخواهد بود. چرا که این همان اتفاقی است که در آزمایش های ماموریت های وایکینگ رخ داد و نتایج مبهمی حاصل شد که تعیین نبود نشانه هایی از حیات را در مریخ نشان می دهد یا صرفاً ناشی از مواد شیمیایی فرّار در خاک این سیاره است.

تیس می گوید: اگر شما فقط یک خط شواهد داشته باشید، ممکن است حقیقی نباشد و گمراه کننده باشد یا ممکن است شبیه به شواهدی از وجود حیات به نظر برسد، اما چنین نباشد. به همین دلیل آزمایش توانایی مریخ نورد در این مسئله بسیار مهم است. مریخ نورد ابزار متنوعی دارد که می تواند رسوبات را به روش های مختلفی در مریخ آنالیز و تحقیق کند تا به دنبال بهترین نامزدهای وجود حیات باشد.

برای جلوگیری از ایجاد مشکل در رابطه با داده های مشابه، این تیم که شامل محققان دانشگاه مک کواری(Macquarie) و دانشگاه میسوری است، نمونه هایی را از جنوب استرالیا که یک منطقه خشک و پر از گرد و غبار و شبیه مریخ است، جمع آوری کردند. سپس این نمونه ها با استفاده از همان روش های مریخ نوردی مورد آزمایش قرار گرفتند.

این تیم با انجام آزمایشات توسط دوربین، دستگاه پرتونگار لیتوشیمی و ابزار طیف سنجی استقامت توانست دریابد که نمونه ها در کجا بدترین تخریب را متحمل شده اند و قابل اطمینان ترین نمونه ها کجا جمع آوری شده است و همچنین ترکیب شیمیایی مناطق نمونه ها را شناسایی کردند. علاوه بر این، آنها می توانند نشان دهند که سنگ ها در طول تاریخ خود چقدر داغ شده اند، این مهم است، زیرا درجه حرارت بالا می تواند ترکیبات آلی را از بین ببرد.

تیس می گوید: نکته جالب اینجاست که ما از دوره کامبرین نشانه هایی از زندگی میکروبی باستانی را پیدا نموده ایم، یعنی زمانی که حیوانات برای اولین بار روی کره زمین فرگشت یافته اند. ما نشانگرهای زیستی را یافتیم، ترکیبات آلی را پیدا کردیم و فسیل ها و مواد معدنی را یافتیم که با زیست شناسی زمین مرتبط هستند.

وی اضافه کرد: نکته اصلی استفاده از چندین خط تحقیق است. اگر فسیل های فیزیکی با نوعی فرآیند زمین شناسی از بین رفته اند که مسئله رایجی در مریخ است، پس باید راه های دیگری را جستجو کنیم تا به دنبال نشانه های حیات باشیم. این از دلایلی است که ما به دنبال اطلاعات تکمیلی مانند ترکیب شیمیایی سنگ ها نیز هستیم. ما به دنبال یک تصویر کامل از سطح شناسی مریخ هستیم و این همان چیزی است که مریخ نورد استقامت برای رسیدن به آن از ابزارهای مختلف استفاده می نماید.

این مطالعه در مجله Astrobiology منتشر شده است.،ایسنا