چرا ازدواج آب رفت؟، مسؤولانی که فقط توصیه می کنند

به گزارش اکسپرس بلاگ، در حالی که قانون تسهیل ازدواج 15 سال است که در مجلس خاک می خورد، وزیر جوانان از خانواده ها می خواهد زمینه ازدواج جوانان را مهیا کنند! و معاونت جوانانش از راه اندازی پویش های مردمی برای حمایت حرف می زند.

به گزارش گروه رسانه های دیگر خبرگزاری خبرنگاران، روزنامه جام جم در گزارشی به موضوع کاهش ازدواج و دلایل آن پرداخته است که بخش های مهم آن در ادامه می آید.

راه اندازی پویش برای حل مشکل ازدواج!

قصه ازدواج در ایران دمیدن سرنا از سر گشاد آن است، در حالی که قانون تسهیل ازدواج 15 سال است که در مجلس خاک می خورد، وزیر جوانان از خانواده ها می خواهد زمینه ازدواج جوانان را مهیا کنند! و معاونت جوانانش از راه اندازی پویش های مردمی برای حمایت حرف می زند.

چند دوره بهارستان پر و خالی شده و بعد از گذشت این همه سال حالا مواد سیزده گانه قانون تسهیل ازدواج جوانان به رویایی می ماند و از زبان تصمیم گیران و مسوولان که طبعا باید مجریان قانون باشند تنها توصیه و آمار های هشداردهنده شنیده می شود، آمارهایی که طبعا باید معیار اتخاذ تصمیم از سوی خودشان باشد و نیست.

نایب رئیس مجلس گفته 12میلیون نفر جوان در سن ازدواج داریم که متأسفانه نزدیک به 5/1 میلیون نفر آنها در آستانه تجرد قطعی و یأس ازدواج هستند.

مسعود سلطانی فر به عنوان وزیر جوانان - که یکی از متولیان اصلی تسهیل ازدواج است - به مناسبت هفته ازدواج پیامی صادر کرده و البته منت نهاده که تمام مراکز تخصصی مشاوره ازدواج و تحکیم خانواده در این هفته به صورت رایگان خدمات مشاوره ای به جوانان ارائه می کنند و معاون امور جوانان وزیر ورزش و جوانان از راه اندازی پویش ازدواج جوانان با همراهی خیران خبر داده است.

آنچه در گفته های متولیان آمده و آنچه در پیرامون جوانان می گذرد حکایت از زیست بعضی مسؤولان در سیاره ای دیگر است و دور بودن تصمیم گیران از آنچه دارد در بطن جامعه اتفاق می افتد.

حالا هم که موجی از اخبار ازدواج در رسانه ها به راه افتاده و مسوولان به آماردهی مشغولند بهانه اش تقویم است که نشان از هفته ازدواج دارد.

آمارها چه می گویند

نگرانی در رابطه با جمعیت بالای مجرد در ایران از کجا نشات می گیرد؟ این که حالا 12 میلیون جوان در سن ازدواج داریم چه نگرانی ایجاد می کند؟ مگر پیش از این شرایط جوانان در سن ازدواج چطور بوده که حالا با نگرانی از آن یاد می کنیم؟ اگر بازه داده های آماری را یک دهه گذشته در نظر بگیریم به گواه آمارهای دفتر سلامت جمعیت و خانواده وزارت بهداشت، ازدواج 40 درصد کاهش داشته ؛ چرا که در سال 89 تعداد ازدواج های ثبت شده 890 هزار مورد بوده و این تعداد در سال گذشته با 40درصد کاهش به کمی بیش از 500 هزار ازدواج تنزل یافته است.

عدد دقیق تر را اعظم کریمی، مدیرکل دفتر برنامه ریزی و توسعه اجتماعی جوانان روز سه شنبه در نشست خبری آنلاین هفته ازدواج اعلام کرده است: 530 هزار و 225 مورد ازدواج. سازمان ثبت احوال ضمن اعلام این که متولی اصلی ارائه آمارهای ازدواج و طلاق فقط و فقط این سازمان است گفته میانگین سن ازدواج در کل کشور در دامادها 29.2 و در میان عروس ها 24.4 است.

هر چند وزارت بهداشت معتقد است این عدد برای دامادها 27 و برای عروس ها 24 است.

نسخه ای که خاک می خورد

قوانین موجود با آنچه در جامعه می گذرد هیچ همخوانی ندارد، به این مفهوم که اگر شرایط موجود را با قوانین موجود بسنجیم ناباورانه است که حاصل آن قوانین چنین شرایطی باشد. قانون تسهیل ازدواج مصداق گل درشت همین ناهمخوانی است.

این که رای موافق انداختن در گلدان رای گیری تنها آغاز کار کنندگان است و نظارت بر حسن اجرای آن وظیفه اصلی آنها؛ وظیفه ای که حالا 15 سال از آن می گذرد.

درباره چرایی اجرا نشدن قانون تسهیل ازدواج هر سال حرف زده شده و هر سال هم گوش شنوایی نداشته، اما این قانون چقدر می تواند مسائل ازدواج را کاهش دهد که حالا به عنوان یک منجی ازدواج به آن نگاه می شود.

خلیل محمدزاده رئیس مرکز تحقیقات سیاستگذاری اقتصاد سلامت است. او در توضیح چرایی توقف اجرای قانون تسهیل ازدواج جوانان می گوید: این درد بزرگی است و مجلس در این زمینه ها باید حساس باشد و از ابزارهای نظارتی خود به ویژه ماده 236، نهایت استفاده را برای وادار ساختن دولت و سایر دستگاه ها برای اجرای قوانین مصوب و ابلاغی بهره گیرد.

او به کنندگان مجلس تازه پیشنهاد می کند قوانین مسکوت مانده خود را احصاء کرده و با کمک سایر قوا اجرای آنها را به جریان بیندازند یا اگر اشکالات و ابهاماتی در آن قوانین در مرحله عمل وجود دارد، آنها را اصلاح و مجددا ابلاغ کنند. محمدزاده معتقد است قانون تسهیل ازدواج راه حل برطرف موانع به صورت قانونی تعیین شده است. مثال جالبی هم برای عدم اجرای آن دارد.

او می گوید: اگر بیماری به پزشک مراجعه کند و بیماری او تشخیص داده شود اما بیمار، نسخه تجویزی پزشک را در دیوار اتاق خود نصب کرده یا در اسناد و مدارک خود نگهداری کند و به اجرا نرساند، آیا بیماری او درمان خواهد شد؟! آیا به مرور در اثر عدم درمان، بیماری اش تشدید نمی شود؟! آیا این بیماری با عوارضی که ایجاد می کند، باعث بیماری های دیگر نمی شود؟! آیا با گذشت زمان، بیماری علاج ناپذیر نمی شود؟!

حالا قرار است چه کنیم؟

همین شکایت ها از عدم اجرای قانونی که 15 سال است در مجلس خاک می خورد احتمالا سال آینده و در آستانه هفته ازدواج با تغییری جزئی از زبان مسوولان امر عنوان خواهد شد. تغییری معطوف به این که سن قانون اجرا نشده 16 سال شده است.

دیروز اما نایب رئیس مجلس یازدهم وعده داده است برای این مسأله جدی ملی فکری کند و در قالب های مختلف اقداماتی انجام دهد.

قاضی زاده هاشمی گفته امیدوار است بتواند کاری موثر در جهت برطرف کردن موانع ازدواج، آسان سازی ازدواج و تشکیل خانواده، پایدارسازی خانواده و کاهش طلاق و کمک به فرزندآوری کند.

زهره الهیان دیگر کننده مجلس یازدهم کمی جزئی تر به مساله تسهیل ازدواج اشاره کرده و گفته: پیشنهاد تشکیل کمیسیون ویژه جمعیت داده شده است؛ این کمیسیون قانون تسهیل ازدواج جوانان را نیز مورد بازنگری قرار می دهد، همچنین از طریق آن نظارت برعملکرد دستگاه ها از طریق ساز وکار مجلس ممکن می شود.

چرا ازدواج آب رفت؟

کاهش 40 درصدی آمار ازدواج در یک دهه گذشته دلایل بسکمک دارد. کارشناسان و مسوولان و تصمیم گیران و متولیان دلایل متعددی برای این کاهش آماری دارند، اما در جبهه شهروندان تنها یک عامل نشسته است و آن شرایط نابسامان اقتصادی است. پای حرف هر جوانی که بنشینید قطعا از این دلیل فراتر نخواهید رفت.

در زمانه ای که یخچال معمولی 20 میلیون است و ماشین لباسشویی از دو میلیون تا 31 میلیون تومان قیمت خورده خیلی دلایل مسوولان برای جوانان اهمیتی ندارد. اما متولیان امر ازدواج چه می گویند؟ آنها دلایل این کاهش را چه می دانند؟

محمدمهدی تندگویان، معاون امور جوانان وزارت ورزش و جوانان معتقد است: بعضی از این عوامل طبیعی است و از این به بعد باید این کاهش را به خاطر کاهش جمعیت کشور ببینیم. اما بخش غیرطبیعی به باور او همان مساله بدیهی از سوی جوانان است؛ یعنی اشتغال، مسکن و اقتصاد. او می گوید این عوامل در مجموع موجب شیب کاهشی ازدواج شده است.

رویایی به نام قانون تسهیل ازدواج

قانون تسهیل ازدواج قرار بود چه کند که حالا همه از عدم تحققش شکوه می کنیم؟ این قانون که مهر تصویب سال 84 را روی خود دارد شامل 13 ماده می شود. بررسی 13 ماده آن از حوصله مخاطب و البته این گزارش خارج است اما بعضی از این مواد حالا به رویایی می ماند.

به عنوان مثال در ماده 2 این قانون، پرداخت اجاره مسکن، وام ودیعه مسکن مزدوجین از طریق صندوق اندوخته ازدواج جوانان پیش بینی شده است. ماده 3 بحث ساخت مسکن موقت را مطرح کرده، تا به مدت سه سال در اختیار جوانان قرار گیرد.

و در ماده 6 کمیته سامان ازدواج شامل مسوولان شهری را به منظور نظارت بر اجرای این قانون در استان ها تعیین کرده است. همین سه ماده از این قانون اگر محقق می شد شاید دیگر نگرانی از شرایط ازدواج در جامعه وجود نداشت.

جالب این که در سایر مواد این قانون هم به دولت سه ماه مهلت داده شده که آیین نامه اجرایی بنویسند و هر شش ماه به کمیسیون فرهنگی مجلس، گزارش عملکرد درباره اجرای قانون بدهند و همچنین وزرای امور اقتصادی و دارایی، راه، مسکن و شهرسازی و کشور مکلف شدند که قانون را اجرا کنند.

مسؤولانی که فقط توصیه می کنند

درست مثل خیلی از موارد دیگر توپ مسائل ازدواج به زمین خود جوانان افتاده است. قانونی که قرار بوده سنگ های پیش پای جوانان را از پیش رو بردارد اجرا نمی شود، شهروندان روز به روز گرفتارتر می شوند و اقتصاد ساعت به ساعت ضعیف تر. خروجی همه این اتفاقات اما بار مسوولیت را روی دوش شهروندان گذاشتن است.

توصیه در مقابل قیمت مسکن قناعت پیشه کردن جوانان برای زندگی در خانه های 25 متری است، در برابر اشتغال مجاب شدن به حقوق های یک میلیون و 800 هزار تومانی است و آنها در برابر ازدواج توصیه به ساده زیستی دارند.

همین دیروز مسعود سلطانی فر وزیر جوانان به عنوان متولی تسهیل راه ازدواج جوانان در پیامی به بهانه هفته ازدواج نوشته است خانواده ها با صرف نظر از مراسم، زمینه آغاز زندگی مشترک جوانان را فراهم کنند. او توصیه کرده برای ازدواج ساده و آسان فرهنگسازی شود.

این که وزارت فخیمه ورزش و جوانان قرار است چه کند بماند، چرا که او در انتهای پیامش خبری خوش برای جوانان دارد. وزیر ورزش و جوانان نوشته است تمام مراکز تخصصی مشاوره ازدواج و تحکیم خانواده در این هفته به صورت رایگان خدمات مشاوره ای به جوانان ارائه می کنند.

امید است با ترویج ارزش های متعالی و سنت های پسندیده، شاهد افزایش ازدواج جوانان این مرز و بوم، افزایش جمعیت و شکل گیری جامعه جوان، سالم، پویا و بالنده باشیم!