ایسوس پدفون؛ داستان نافرجام موبایلی که هم تبلت بود هم لپ تاپ - اکسپرس بلاگ

حدودا یک سال بعد با ایسوس پدفون آشنا شدیم. همانطور که از نامش بر می آید، این مدل خلاقانه در واقع یک موبایل بود که با استفاده از داکی مخصوص به یک تبلت تبدیل می شد. بعد همان تبلت را هم می توانستیم با اتصال به کیبوردی مشابه با مدل ترنسفورمر و مجهز به ترک پد، به یک لپ تاپ کوچک تبدیل کنیم.

خود موبایل نمایشگری 4.3 اینچی از نوع سوپر امولد و با رزولوشن 960 در 540 پیکسلی داشت که بعد از تبدیل شدن به یک تبلت، اندازه نمایشگر به 10.1 اینچ از نوع LCD و با رزولوشن 1280 در 800 پیکسل می رسید. موبایل کوچک ایسوس از باتری 1520 میلی آمپر ساعتی نیرو می گرفت، در حالی که داک تبلت هم به صورت جداگانه یک باتری 6600 میلی آمپر ساعتی در بدنه اش داشت.

حتی کیبورد در نظر گرفته شده برای این سیستم هم خودش 6600 میلی آمپر ساعت باتری اضافی داشت؛ ایسوس برای بیشترین مقدار عمردهی باتری هم سیستم جالبی طراحی نموده بود، طوری که ظرفیت باتری کیبورد در مرحله اول مصرف می شد و در مرحله آخر نیز شارژ. موبایل هم به عنوان هسته اصلی ماجرا تا آخرین لحظات ظرفیت باتری خودش را حفظ می کرد.

ایسوس برای اینکه لازم نباشد برای پاسخ دادن به تماس ها هر بار گوشی را از داک جدا کنید، قلمی هیبریدی هم ارائه نموده بود که هم نقش یک استایلوس را بازی می کرد، هم حکم یک هندفری بلوتوثی، مجهز به ویبراتور و دکمه های افزایش و کاهش صدا و پاسخ دادن تماس ها را داشت.

این موبایل (و البته تبلت و لپ تاپ) از چیپست اسنپدراگون S4 Plus و پردازنده Krait دو هسته ای با فرکانس 1.5 گیگاهرتزی نیرو می گرفت که با پردازشگر گرافیکی Adreno 220 همراه بود. مجموعه مورد بحث سر جمع یک گیگابایت رم داشتند، که البته حتی در هشت سال پیش هم برای یک لپ تاپ کم به نظر می رسید.

اندروید 4.0 (آیس کریم) روی این موبایل سوار شده بود، که در واقع اولین روزهای استفاده بعضی تلبت ها از پلتفرم گوگل محسوب می شد. به همین ترتیب بسیاری از اپلیکیشن ها برای اجرا روی این سیستم مشکل داشتند، چرا که توسعه دهندگان آنها را با فضا و ابعاد یک تبلت سازگار ننموده بودند.

ولی در هر صورت این دستگاه می توانست رویای هر کسی باشد؛ یک سیستم که همزمان موبایل، تبلت و لپ تاپ شما خواهد بود و می توانید تمام داده ها و اپلیکیشن های مورد نظرتان را به صورت یکپارچه و بدون احتیاج به جابجایی و امثالهم نگه داری و بهره ببرید.

اما متاسفانه این رویا ماندگاری چندانی نداشت؛ از طرفی که بسیاری از اپلیکیشن ها سازگاری کافی با یک تبلت را نداشتند و قدرت سیستم عامل اندروید 4.0 هم به اندازه ای نبود که بتوان به آن به عنوان یک لپ تاپ نگاه کرد. از طرف دیگر همراهی تمام این قطعات وزن نهایی مورد احتیاج برای حمل توسط کاربر را به شدت بالا می برد و این موضوع به مذاق خیلی ها خوش نیامد و در نهایت پدفون ایسوس باخت.

این روزها دوباره ایده هایی مشابه در گوشه و کنار دنیای تکنولوژی به گوش می رسند؛ اپل رسما تایید نموده مک ها از این پس از معماری ARM نیرو خواهند گرفت، و در همین حین می توان آیپد پرو را به یک کیبورد جادویی متصل کرد و تجربه ای مشابه با مک بوک ایر در اختیار داشت. جدیدترین نسخه iPadOS هم به طور کامل از کیبورد، ترک پد و ماوس پشتیبانی می نماید، و مهمتر از همه مجموعه اپلیکیشن هایی وجود دارند که می توانند به صورت همزمان روی چند نمایشگر مالتی-تسک انجام دهند.

اما تجربه نشان داده هر رویایی در عمل امکان پذیر نخواهد بود؛ اگر اینطور بود ایسوس ترنسفورمر بوک V در سال 2014 پیروز می شد. این دستگاه هم با یک موبایل اندرویدی آغاز می شد، که می توانست به یک تبلت 12.5 اینچی مجهز به سیستم عامل ویندوز 8.1 متصل گردد. وقتی ارتباط برقرار می شد، تصویر موبایل اندرویدی در محیط ویندوز در قالب یک پنجره قابل مشاهده بود.

وقتی هم که فول اسکرین می کردیم، عملا تبلت مورد بحث به یک تبلت اندرویدی تبدیل می شد؛ همراهی یک کیبورد ویژه مجهز به ترک پد هم که از این سیستم هیبریدی یک لپ تاپ مفید و جالب می ساخت. به خصوص با همراهی فناوری مخابراتی LTE که همه چیز را برای استفاده در خارج از خانه مهیا نموده بود.

این دستگاه همانند گجتی از یک فیلم سینمایی علمی تخیلی به نظر می رسید، اما کاملا واقعیت داشت. ولی با این حال احتمالا اسمش را هم نشنیده بودید، چون ایسوس ترنفورمر V همان مسیری را رفت که ایسوس پدفون رفته بود. موارد همگام سازی موبایل ها، تبلت ها و لپ تاپ ها هرگز آن طور که تصور می شده پاسخگو و راه حلی برای خواسته های کاربران نبوده است.

منبع : دیجیاتو